5 płyt: Dead Tahiti

Warszawski Dead Tahiti wydał niedawno debiutancki album, ale debiutanci za nim bynajmniej nie stoją - osoby związane z zespołem grały wcześniej między innymi w Past, Radudze i Mass Kotkach. Część inspiracji, które przyczyniły się do powstania materiału zatytułowanego "Fala" poznaliśmy dzięki wglądowi w prywatne zbiory perkusisty, Tomasza Szuchnika.

Podziel się

Siouxsie and the Banshees - "Juju"

Czwarta płyta i chyba najlepszy skład. Już wtedy scementowany, bo po nagraniu "Kaleidoscope". Siouxsie - teksty i wyjątkowy głos niekwestionowanej królowej; Severin - wspaniałe kompozycje, kilka tekstów, basowy szef; McGeoch - król postpunkowej gity i Budgie - majster perkusji, jeden z moich ulubionych.

"Juju" to post-punk, nowa fala i gotyk spięty w jedną spójna całość. Według mnie najlepsza płyta Banshees, a takie numery jak złowieszcze "Head Cut", "Monitor" z dystopijnym funkiem czy "Into The Light" z szaloną gitarą McGeocha, "Halloween", "Spellbound" z marszowymi werblami czy "Arabian Knights" to nieśmiertelne klasyki. Zresztą tu nie ma słabych lub nieprzemyślanych punktów. Jak dla mnie jedyny minusik to okładka.

New Order - "Low-Life"

Trzecia płyta New Order chyba już na dobre pokazuje kierunek i styl, jaki wybrali ziomale Curtisa - tanecznie, melodyjnie i synthowo. Na dzień dobry wspaniałe "Love Vigilantes" i "The Perfect Kiss", basik Hooka bezlitośnie leci z melodiami. Stronę B rozpoczyna "Elegia", numer instrumentalny i... bez beatu. Genialne! Za dwa numery słyszymy już pulsujące syntezatorowe disco. New Order dważnie lecieli ze swoją własną bajką i za to szacuneczek.

The Cure - "The Top"

Kjury po rozsypce, bez Gallupa z Lolem na klawiszu i nowa sekcją rytmiczną? Oł jeee, w to mi graj. Powaga, uwielbiam ten album. Robercik pięknie zmienił kierunek lotu na bardziej psychodeliczny, zaczął bardziej śpiewać i eksperymentować z brzmieniem. Mimo tego że miał na głowie The Glove i Banshees, sam nagrał większość instrumentów, oprócz perkusji. Za bębnami zasiadł mistrzunio Andy Anderson i dał totalnego powera, który widać w klipach z tamtego okresu. Kolejną nową i mega ważną osobą był wtedy Porl Thompson, multinstrumentalista mający ogromny wpływ na brzmienie zespołu. "The Top" budził/budzi skrajne odczucia, od raczej kiepskich recenzji i niskich ocen na tle pozostałych albumów po opinie najlepszej płyty grupy. Pamiętam, że we wkładce z Tylko Rocka dostał tylko dwie gwiazdki, był najniżej ocenionym w całej dyskografii... Posłuchajcie sami!

Super Girl & Romantic Boys - "Miłość z tamtych lat"

Warszawska klasyka new romantic na pełnym punku! Pierwszy raz usłyszałem ich w nocnej audycji Zgrzyt w Radiostacji. Poleciał numer "Spokój", no i się zakochałem na maxa. Teksty o niespełnionej miłości, straconym czasie, braku perspektyw i kacu... Niektórym załogantom nie weszło, było kwękanie, jęki zawodu i groźby odebrania legitymacji punkowej. Za to weszło dobrze pewnemu znanemu wydawcy, który postanowił zainwestować w dobrze zapowiadający się zespół. Zarejestrowano materiał na płytę który po podpisaniu umowy, zastał zablokowany na całe dziesięć lat. Na szczęście album śmigał na pięknych CD-R-ach a potem doczekał się winylowego pirata wydanego w Niemczech, by na koniec, po wygaśnięciu umowy, wyskoczyć na pełnym oficjalu w Antenie Krzyku. Masz doła, jesteś zakochaną osobą, masz kaca lub bóle egzystencjalne, jesteś na wakacjach w Batumi lub Karwieńskich Błotach? Posłuchaj debiutu Super Girl & Romantic Boys.

Ramones - "Ramones"

Jedynka Ramones to klasyka stylu "ładne, bo brzydkie". Brzmienie przypomina pracę betoniarki, szlifierki i ciężarówki wysypującej żwir... czyli siermięga i brud. Oczywiście wszystko na miarę roku 1976. To nie był nawet grind, ale jak na tamte czasy, musiał przyprawić o ból głowy i dupy nie jednego progrockowca. W lewym kanale skrzeczy gitara Johnnego, w kanale prawym charczy bas Dee Dee, a oryginalny głos Joeya pięknie spina całość... Po latach dalej mam gęsią skórkę na rękach. Wszystko to wydarzyło się sporo przed boomem brytyjskiego punka, także tego... Nie zapraszam do dyskusji.