5 płyt: Vreen (Czechoslovakia)

Niełatwo jest dookreślić, jaką muzykę wykonuje Czechoslovakia, ale nie ma się czemu dziwić, skoro jej członkowie słuchają tak różnorodnych płyt. O pięciu z prywatnej kolekcji tym razem opowiada basista, Mateusz "Vreen" Kunicki.

Podziel się

Whitney K - "Two Years"

Oczywiście, że nie pamiętam cytatu. Coś w stylu, że każdy, kto po raz pierwszy w życiu usłyszał The Velvet Underground, natychmiast zszedł do piwnicy i zaczął grać. Konner Whitney pewnie tak nie zaczynał, bo wystarczył mu cudownie charyzmatyczny tembr głosu i zwykły akustyk. To naturalny trubadur, który nie kłopocze się podbijaniem rejestrów w studio. Trans-Canada Oil Boom Blues!

The Appleseed Cast - "Low Level Owl"

Historycznie szlachetne Deep Elm Records ewoluuje, podobnie jak zespół, dla którego ta płyta była trampoliną od emo z lat 90. Melanż stylów, koncepcje artystyczne, aranżacje, bębniarz (!), ambient, syntezatory i schowany wokal mistrza ceremonii, Chrisa Crisci. Album graniczny, dla sekty wtajemniczonych. Kocham od pierwszej nutki.

Chokebore - "Anything Near Water"

Legendarne Amphetamine Reptile Records. Pamiętam koncert w Gdyni, jakiś czas później zagrało Hammerhead. Niepowtarzalne. Chokebore ze swoją zdumiewającą prostotą i konsekwencją łączył melancholię ze specyficznym brzmieniem oraz nieodłącznie charakterystycznym śpiewem Troya Von Balthazara. Chokebore zagrało trasę z Nirvaną. Kiedyś (tak, to było dawno) do zespołów pisało się listy, a zwrotnie dostawało się wydrukowane/skserowane teksty. Napisałem, dostałem teksty, a także odpowiedzi na moje pytania. Dziękuję. Esencjonalny numer - "Weightless".

Autolux - "Transit Transit"

Nie, to nie chemia blacharsko-lakiernicza. To Los Angeles, rock, shoegaze oraz bity. To brzmienie, to Sonic Youth z mocniejszymi riffami, to Radiohead z Carlą Azar na perkusji, to płyta do odpływania. Esencjonalny numer - "Census".

David Shire - "The Taking of Pelham One Two Three"

Jeżeli ktoś kocha Lalo Schifrina (ja tak) oraz filmy kryminalno-sensacyjno-policyjne lat 70. - proszę brać w ciemno. Jazz-funk-rock z big-bandowym brzmieniem orkiestry. Mam ciary od pierwszego uderzenia.