Rozmawiamy o mistrzowskim prowadzeniu akcji opartym nie na pojedynkach czy pościgach, lecz na dialogach; o wykorzystywaniu przez Neila Gaimana licznych elementów charakterystycznych dla dramatu szekspirowskiego - od założenia, że cały świat to scena przez sięganie do ludowych wierzeń i baśni po ukazanie źródła tragizmu jednostki jako wynikającego z konfliktów wewnętrznych; a także o doskonałych pracach wielokrotnie przez nas zachwalanego Kelleya Jonesa i Matta Wagnera, twórcy wciąż niewydanego w Polsce "Grendel".