Ski - "Kre"

W opisie płyty czytamy, że obecny kształt przedsięwzięcia Ski wyewoluował z większego projektu, który Kowalski chciał zrealizować z muzykami Rozwodu i tria KKZ. Miał oscylować wokół afro-jazzu, minimalizmu i eksplorować możliwości amplifikowania instrumentów. Słuchając "Kre", łatwo odnieść wrażenie, że ostateczny kształt materiału nie jest jednoznacznie daleki od tych korzeni.

Początek wszystkiemu zdaje się nadawać groove, który staje się pretekstem do sonorystycznych poszukiwań. Amplifikowany zestaw perkusyjny jest tu potraktowany jak dźwiękowe laboratorium o niezwykle bogatej palecie odczynników i stanowi centralne źródło dźwięku, które z różnym natężeniem wspomaga gitarzysta i producent Szymon Szwarc (występujący pod pseudonimem swrcfx).

Brak overdubów i zminimalizowana rola produkcji w nadaniu "Kre" ostatecznego brzmienia każe podchodzić do propozycji Kowalskiego jak do czegoś organicznego i intymnego, ale w zupełnie nowym tego słowa znaczeniu. Perkusista nie chowa się za możliwościami studyjnej konsolety - której mistrzem jest jego kolega z Rozwodu - chwali się głęboką świadomością swojego instrumentu i doskonale wie, jakie reakcje wywoła w nim za pomocą zewnętrznych elektronicznych bodźców. Paleta efektów jest imponująca - dostajemy pojedyncze dźwięki przypominające nagrania macierzystego zespołu Kowalskiego, a także mnóstwo nowych; od gładkich i zrytmizowanych sygnałów na dalszych planach przez powielone syntetycznym echem przewalające się obiekty (utwór drugi) po wymykający się wszelkim hamulcom szorujący harsh noise (utwór czwarty).

Bazowanie na wyrazistym rytmie, zmianach tempa i regulowaniu intensywności są bez wątpienia zaczerpnięte z techno, jungle i dubu. Słychać to najlepiej w utworach numer dwa, pięć i siedem. Połączenie tego z ciągotami do hałasu prowadzi do prostego skojarzenia, że materiał zawarty na "Kre" rozpina się pomiędzy stylistyką Rozwodu a ostatnim wcieleniem grupy ||Ala|Meda||. To elektroakustyczny, improwizowany industrial z silnymi odniesieniami do muzyki tanecznej. Bardzo jestem ciekaw reakcji publiczności krakowskiego Unsoundu, na którym w tym roku Ski zaliczył koncertowy debiut, bo mimo eksperymentalnego charakteru tej muzyki, aż się prosi o umieszczenie jej w klimacie rodem z podziemnych imprez techno. Nawet to byłoby jednak pewnym uproszczeniem, ponieważ sonorystyczne bogactwo "Kre", osiągnięte przy użyciu relatywnie niewielkiej ilości narzędzi, aż się prosi o wysłanie Kowalskiego na festiwale muzyki improwizowanej, jak rodzimy Spontaneous Music Festival. W obu okolicznościach ta muzyka odnalazłaby się doskonale.

"Kre" to materiał wielowarstwowy i nowatorski. Uniwersum muzyków skupionych wokół Szwarca (a także on sam) zaczyna używać coraz bardziej charakterystycznego, osobnego języka. Kowalski gra teksturami, lubi przestery, dźwięki ostre i delikatnie ogłuszające hałasy. Proponuje muzykę trudną, pełną nieprzypadkowych detali, ale przy tym taką, która nie ucieka radykalnie w stronę abstrakcji. Wszystko albo zaczyna się od rytmu, albo kończy się rytmem. Monotonii nie ma, bo zadbał o świetne zróżnicowanie dynamiki. Debiut "Ski" to mocna pozycja, a sam projekt ma duży potencjał. Oby na jednej płycie się nie skończyło.

Pointless Geometry/2023