Stice: Nasza muzyka jest porównywana do kupy śmieci

Rozmowa z Soundrive [Jark - produkcja]

Nie zajmowałbym się muzyką, gdyby rodzice nie zachęcali mnie do tego i nie dawali przestrzeni do eksperymentowania, a także organizowania występów w piwnicy, kiedy byłem dzieckiem. A poza tym gdyby nie nieustraszeni dziwacy, którzy byli przede mną - dzięki nim poczułem, że mogę być takim muzykiem, jakim naprawdę chcę być.

Zanim zajmowałem się muzyką, fantazjowałem o produkowaniu i dystrybuowaniu słodyczy. Wciągnąłem się w muzykę dość wcześniej, więc nie pamiętam, żebym miał wcześniej jakąś tożsamość...

Moja ulubiona muzyka z dzieciństwa to "Baroque Hoedown" Perrey and Kingsley, "Running With Scissors" "Weird Ala" Yankovica, muzyczne kawałki z "Simpsonów" i "The Piper at the Gates of Dawn" Pink Floyd.

Moja ulubiona muzyka z ostatnich miesięcy to EP-ka "First Two Birthdays" Free Foot Pics.

Moi ulubieni artyści niezwiązani z muzyką to Caroline Bennett, Marley Mcdonald, Petco, Spyral, Link.

We współczesnej muzyce najbardziej lubię skrajną powtarzalność i skrajny brak powtarzalności.

We współczesnej muzyce najbardziej nie lubię umiarkowanej powtarzalności, brzęczącego brzmienia, chowania się za pogłosem, czegokolwiek, co akurat w dowolny sposób uznam za nudne.

Najbardziej w koncertach lubię to, że dla wielu osób są najprawdziwszym odzwierciedleniem społeczność. Dziewięćdziesiąt osiem procent osób, które znamy i z którymi gramy jedzie na tym samym wózku, co my - po prostu próbujemy zaprzyjaźnić się z kimś, stworzyć coś nowego i sprawdzić, czym zajmują się inni. Moje ulubione koncerty to te, podczas których występująca osoba pozwala naprawdę zapomnieć o zewnętrznym świecie. Koncerty Jobs i Jennifer Vanilla to dwa, podczas których pamiętam, że doświadczyłem czegoś takiego.

Nasza muzyka jest porównywana do uczucia towarzyszącego potrzebie zwymiotowania albo wypróżnienia się.

Gdybym mógł sprawić, że jeden z utworów innego artysty stałby się mój, byłby to "Freak" LFO.

W wolnym czasie lubię wędrować, ćwiczyć grę na fortepianie, oglądać filmy, jeździć na rowerze, gotować i pracować przy dźwięku w różnych klubach.

Mój ulubiony cytat to: Jak nie jestem sobą? z filmu "Jak być sobą".

Gdybym w dorosłym życiu wciąż mógł robić coś, co robiłem w dzieciństwie, ćwiczyłbym grę na perkusji, kiedy tylko miałbym na to ochotę.

W dzisiejszym świecie najgorsze jest szalone okrucieństwo kapitalizmu.

Polska kojarzy mi się z moją babcią, której nigdy nie poznałem. Urodziła się w Krakowie w 1911 roku. Kojarzy mi się też z najlepszym przyjacielem z dzieciństwa, Kubą, którego mama pochodziła z Gdańska. Dawała nam śliwkowe cukierki [sliwka candies] - tak się na nie mówi? Suszone śliwki w czekoladzie. Zabookujcie nam koncert w Polsce, przyjedziemy zagrać, a ja poszukam moich dalekich krewnych.

Rozmowa z Soundrive [Crab - wokal]

Nie zajmowałabym się muzyką, gdybym nie poznała Jarka, który potrafi mnie znosić.

Zanim zajmowałam się muzyką, byłam malarką.

Moja ulubiona muzyka z dzieciństwa to Mr. Bungle.

Moja ulubiona muzyka z ostatnich miesięcy to Skepta.

Moi ulubieni artyści niezwiązani z muzyką to Mike Kelley, Peter Greenaway i Robert Crumb.

We współczesnej muzyce najbardziej lubię wysokiej klasy, eksperymentalną, elektroniczną produkcję.

We współczesnej muzyce najbardziej nie lubię śpiewania delikatnym głosem.

Najbardziej w koncertach lubię spotykanie przyjaciół i kumpli.
 

Nasza muzyka jest porównywana do kupy śmieci.

Gdybym mogła sprawić, że jeden z utworów innego artysty stałby się mój, byłby to "Come to Daddy" Aphex Twin.

W wolnym czasie lubię dowiadywać się więcej na temat nauki, malować i pisać.

Mój ulubiony cytat to: The quick brown fox jumps over the lazy dog [anglojęzyczny pangram, czyli zdanie zawierające wszystkie litery alfabetu].

Gdybym w dorosłym życiu wciąż mogła robić coś, co robiłam w dzieciństwie, nosiłabym małe kapelusze.

W dzisiejszym świecie najgorszy jest kapitalizm.

Polska kojarzy mi się z moimi kochanymi gospodarzami - mieszkam w polskiej dzielnicy w Queens w Nowym Jorku.

_{fot. Walter Wlodarczyk}