Ciamkam - "Play-doh Dog"

Kompozycje producentki pozostawiono z otwartą furtką do interpretacji, niemniej pomocna może być notka o albumie zamieszczona na Bandcampie, nadająca utworom dość mistycznego wydźwięku. Zaczyna się od słów: Ludzka dusza musi rozwinąć się poprzez oczyszczenie i ból, później mówi o ucieczce od martwego życia w żywą śmierć, kamieniu filozoficznym, uzależnieniu, wewnętrznych demonach i śmierci. Zdaje się, że "Play-doh Dog" można odbierać jako próbę uchwycenia mistycyzmu dźwięków. Próbę po części udaną, ponieważ Ciamkam stworzyła noise'owy album kontemplacyjny.

Przepiękny hałas nie daje spokoju ani na chwilę, ale warto przebić się przez ścianę dźwięku i zacząć analizować elementy składające się na to brzmienie - sama muzyczka zachęca wręcz do studiowania "uczuciowości" noise'u. Natężenie dźwięków oszałamia. Kompozycje zawarte na wydawnictwie stwarzają niezwykły klimat tajemniczości i mają w sobie coś bardzo hipnotyzującego. "s९w॰eeॱtॱॲch८e८r८r७yग़ुौौbakewellॐ६७t७rॱॱa॰y॰ईःः" zaczyna się niepozornie, dźwiękami kojarzącymi się z szumem wiatru i uderzaniem o kryształ. Muzyka staje się coraz głośniejsza nie tracąc przy tym na atmosferyczności. Główna linia melodyczna brzmi zimno, słodko i melancholijnie.

Delikatne ambientowe tło z pierwszego utworu w "ज़ज़ज़mढ़ॄaङℛℛi६age७of७the७sun६and६the९moon९९फ" przechodzi w usypiający i uspokajający miarowy szum. Spokój drugiej kompozycji świetnie został świetnie skontrastowany z "fििʘrm७७७ज़truth८८७rɘgretड़८९९॰" i atmosferą niepokoju wykreowaną przez świetnie brzmienie, jak mogłoby się wydawać, instrumentów smyczkowych. To również moment na albumie, w którym hałas zaczyna przewodzić i wytwarzać specyficzny rodzaj energii. Piękna i smutna linia melodyczna nasuwa luźne skojarzenia z "Symfonią pieśni żałosnych", chaos brzmieniowy i pozorna przypadkowość dźwięków mają w sobie hipnotyzującego.

Podobnie w jeszcze głośniejszym "監禁は鉄の味 deक़entio८n७ॱॄॼेastesऱऴथ॒ike४iron५॔ँक़६६७८भङॄ", gdzie głuche, szorstkie i surowe brzmienie syntezatora tworzy niepokojące (zagłada, zniszczenie) dźwiękowe wizje. Wraz z "❥❥६७८९ज़ग़ुelचचectroीcपuफttबiबngभॆॆेैanॿॲ॰९eऄlephant७६६ु" producentka świadomie testuje umiejętność świadomego słuchania, zagłębiając się w odmęty atonalności. Najpierw można usłyszeć lejącą się wodę, później, dzwonki feng-shui i coraz głośniejszy szum. Dźwięki nawarstwiają się, nachodzą na siebie, w tle dochodzą dziwne szmery, stukoty i drgania, syntezator jak odgłosy wydawane przez słonia, brzmienie imitujące krzyk - wszystko coraz głośniejsze, coraz trudniejsze do zniesienia, lecz przy tym niesamowicie satysfakcjonujące.

W zimnym i klimatycznym "ःः๙๙fिििool॰॰ग़heॱgh○stsฎฎ‼‼००‼ज़बฎฎ☆३३४४" hałas stopniowo cichnie, narasta i znowu cichnie, a początek trwającej ponad sześć minut i zamykającej album "७purification७७ख़ीूूू웃♥웃andफ़फ़फ़pain" daje wytchnienie od nadmiaru dźwięków i wprowadza w dziwny trans. Można jednak odnieść wrażenie, że na dłuższą metę eksperymentalizm Ciamkam i pozorna przypadkowość dźwięków na "Play-doh Dog" może męczyć. Noise jednak z charakteru jest gatunkiem nieprzystępnym, fantastycznym w swojej nieprzystępności, a producentka stworzyła płytę brzmiącą świeżo i odważnie.

Debiutancki album Ciamkam to niesamowicie intensywne doznanie dźwiękowe pełne eksperymentów brzmieniowych. Świeży, dość odważny i bardzo atmosferyczny noise hipnotyzuje i chociaż pozorna przypadkowość i natężenie dźwięków może w pewnym stopniu męczyć, warto poznać, zagłębić się w te kompozycje i obserwować dalsze muzyczne poczynania producentki.

Enjoy Life/2019