Maria Usbeck - " Envejeciendo"

Usbeck przeniosła się z Quito do Nowego Jorku, by ukończyć szkołę artystyczną. Przed rozpoczęciem solowej kariery była liderką zespołu Selebrities, a po rozpadzie projektu rozważała porzucenie muzyki. Podróże po kilku kontynentach zainspirowały ją jednak do wykreowania własnego stylu.

Debiut Marii ("Amparo") ukazał się w 2016 roku nakładem wytwórni Cascine (Yumi Zouma, Claire George), a jedną ze współproducentek była Caroline Polachek. Tegoroczne wydawnictwo zostało nagrane w Stanach, Nowej Zelandii i w Japonii, a w zamyśle Ekwadorki jest to przede wszystkim refleksja nad procesem starzenia się. Usbeck zaczęła myśleć poważniej nad swoją przyszłością, kiedy odkryła pierwsze siwe włosy. Stąd tytuł albumu, oznaczający w ojczystym języku wokalistki "starzenie".

Główny singiel - "Amor Anciano" - wykorzystuje nagranie rozmowy z babcią Marii, która zmarła przed wydaniem tej płyty. Wspomina w tym fragmencie przegapione szanse na miłość i inne życie, bez żalu, ale bardzo otwarcie. Podobnie zdystansowany, a jednocześnie jasny klimat jest charakterystyczny dla całego "Envejeciendo". Myślę, że napisanie tej płyty pomogło mi ogarnąć zmiany, jakie niesie ze sobą wiek i liczę, że podobne odczucia będą mieć jej słuchacze - mówi Usbeck.

Utworem napisanym bezpośrednio w reakcji na pierwsze siwe włosy jest nokturnalne "Un Cabello Griz" - dobry przykład elektronicznej wrażliwości Ekwadorki. Gdyby nie obcy język, nagranie to mogłoby spokojnie znaleźć się na albumie na przykład Nite Jewel. W odróżnieniu od "Amparo", nowa płyta w większym stopniu stawia na house i elektropop, co jest bardzo trafnym wyborem. Wspomniana piosenka jest także dobrym przykładem specyficznego poczucia humoru artystki, który stanowi niezwykle istotny atut "Envejeciendo". W odczuciu Marii śmiech jest często jedyną możliwą reakcją w obliczu nieuniknionej rzeczywistości, takiej jak proces dojrzewania. Dlatego warto wgłębić się w teksty albumu, który zawiera również piosenki po angielsku, a także nagrania łączące obydwa języki.

W "Retirement Home", nieco onirycznej wizji domu "spokojnej starości", piosenkarka wspomina o protezach dentystycznych, aerobiku, by wreszcie przybrać poważny ton i zastanowić się nad samotnością mieszkańców takich ośrodków. "Secret in Japan" poszukuje recepty na długie i szczęśliwe życie, ale artystka przyznaje wreszcie szczerze, że nie zna jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Dowcip Usbeck nigdy nie jest bowiem szyderstwem, a raczej narzędziem wykorzystywanym przez artystkę do obrony przed lękami, a także do pobudzenia do refleksji. 

Ekwadorka znakomicie wypada, wcielając się w inne osoby i opowiadając o doświadczeniach niekoniecznie dotyczącej jej samej - jak w "Nostalgii", pisanej z perspektywy znacznie starszego człowieka, nienadążającego za postępem technologicznym i wspominającym czasy swojej młodości. Relacji człowieka z technologią poświęcone jest także "The Machine", eksperymentalny utwór, w którym pytanie how does this machine work? zostaje zniekształcone przez mechaniczne, robocie wokale i... głos automatycznej asystentki czytającej hasło Wikipedii o sztucznej inteligencji. Gdyby podobnego zabiegu dokonał inny artysta, mogłoby zabrzmieć to pretensjonalnie, ale Usbeck nigdy nie traci wrodzonej naturalności.

"Envejeciendo" najlepiej docenią ci, którzy znają język hiszpański, co pomoże im wgłębić się w pełnię przenikliwych tekstów Ekwardorki. Barierę językową powinno pokonać jednak to, że mamy do czynienia z po prostu bardzo dobrą, klimatyczną elektroniką, która rzadko kiedy porywa do tańca, ale potrafi wykreować nastrojowy wieczór. Płyta łączy inspiracje z wielu kontynentów, tworząc bardzo unikalny koktajl, którego nie można do końca zestawić z żadnym innym wykonawcą - to po prostu styl Marii Usbeck.

Cascine/2019