DeafKids - "Metaprogramação"

Gorące latynoamerykańskie perkusyjne rytmy, ściana gitarowych przesterów, pogłosy, przeszywające krzyki, szmery, szepty, szumy i ważny przekaz - tak w telegraficznym skrócie brzmi "Metaprogramação". Podstawę albumowych kompozycji stanowi wyrazisty bas, stanowiący punkt wyjścia dla gitarowych szaleństw i wprowadzających w trans tanecznych brzmień.

DeafKids to trio, które tworzą Douglas, Marcelo i Mariano - trzech młodych, pełnych werwy i otwartych na eksperymenty muzyków. W ich dokonaniach wyraźnie wyczuwalna jest naturalna lekkość komponowania i radość wspólnego grania. Niemal dziesięcioletnie doświadczenie zespołowej współpracy sprawia, że budując struktury swoich utworów, rozumieją się bez słów i chętnie improwizują, czerpiąc inspiracje z otaczającego ich środowiska i różnych gatunków.

Trzecie wydawnictwo zespołu to spójna, wciągająca opowieść, którą trudno zaklasyfikować w jakiejkolwiek muzycznej szufladce. Na profilu bandcamp artyści zamieścili zaszyfrowane przesłanie, zapisane drukowanymi literami, które można przetłumaczyć jako: Nie pozwól się zaprogramować. Odnosi się bezpośrednio do tytułu nowego wydawnictwa oraz treści na nim zawartych.

Trzynaście kompozycji, na które składają się dłuższe improwizacje i krótkie intra, buduje historię o różnicach społecznych, wykluczeniu i związanym z nim wypracowaniu pewnych zachowań i postaw. Artyści wykorzystują koncepcję metaprogramowania, którą w swoich pracach naukowych opisywali Timothy Leary i Robert Anton Wilson. Polega ona na możliwości zaprogramowania umysłu tak, aby być świadomym wyznaczników i obszarów w mózgu odpowiedzialnych za konkretne zachowania, dzięki czemu można je kontrolować, zrozumieć innych ludzi, przezwyciężyć własne traumy i odnaleźć się w świecie przesyconym niekoniecznie korzystnie wpływającymi na psychikę informacjami.

Jak tłumaczył w wywiadzie dla Noise Magazine perkusista zespołu, w przypadku mieszkańców ojczyzny muzyków, przewijającej się w ich dokonaniach artystycznych, konkretne reakcje zdeterminowały pochodzenie, wpływy kulturowe, proces kolonizacji, niewolnictwo i odczuwalna na każdym kroku przepaść społeczna pomiędzy poszczególnymi klasami i rasami. Tymi czynnikami tłumaczą dobrowolne poddawanie się wpływom oraz stosowanie manipulacji wobec innych ludzi. Ich bezpośredni przekaz i odniesienia do sytuacji społeczno-politycznej w Brazylii podkreśla wykonywanie utworów w języku portugalskim.

Hipnotyzujące dźwięki bębnów wprawiają słuchacza w lunatyczny taniec, z którego wybudzają go chwilami wręcz surowe gitarowe przestery. Głębi dodają im elektroniczne efekty. Napięcie narasta z utworu na utwór, osiągając punkt kulminacyjny w dwunastym "Vírus da Imagem do Ser". Porażające tempo może doprowadzić do szaleństwa wrażliwszych odbiorców, wwiercając się w umysł. Jest w tej muzyce pewna psychodelia, rytualność i egzotyka, która nie pozwala przestać tańczyć. Jest też złość, mrok i tajemniczość kontrastująca z gorącymi brazylijskimi rytmami. Trudno wskazać wyróżniające się fragmenty - "Metaprogramação" należy słuchać w całości, chłonąc poszczególne jego warstwy i postrzegając je jako niezbędne elementy spójnej historii.

Trio stworzyło coś absolutnie niezwykłego i nowatorskiego, wykorzystując dostępne, znane od wieków środki wyrazu, łącząc rdzenne brzmienia z awangardą. Nie jest to muzyka łatwa, lecz bardzo przekonująca. Muzycy bezkompromisowo kroczą obraną drogą, nie oglądając się za siebie. Z albumu na album zyskują coraz większą rozpoznawalność i szacunek fanów na całym świecie. Oby nigdy nie przestali być wierni swoim przekonaniom.

Neurot Recordings/2019