Nonn: Ponura królicza nora z betonu

Post-punkowe trio ze Sztokholmu wydało pod koniec ubiegłego roku drugi album, tym razem zahaczający o darkwave czy nawet muzykę psychodeliczną. Jak na zespół, który istnieje dopiero od dwóch lat, mają w zanadrzu wyjątkowo dużo atrybutów, może dlatego, że lider Nonn na scenie alternatywnej działa już od dawna.

Podziel się

Christian Eldefors swojego czasu odwiedził nawet Gdańsk, a podczas pierwszej edycji Smoke Over Dock wystąpił ze swoją wcześniejszą grupą - czerpiącym pełnymi garściami z amerykańskiego rocka z lat 60. The Orange Revival. Słabość do muzyki zabierającej w kosmiczne wojaże pozostała, ale w Nonn psychodeliczne odloty wygrywane są na klawiszach syntezatora, a nie wyszarpywane na gitarowych strunach.

Rozmowa z Soundrive [odpowiadał Christian Eldefors, gitarzysta]

Nie byłbym muzykiem, gdyby mój brat nie pokazał mi, jak nagrywać we własnym domu.

Moja ulubiona muzyka z dzieciństwa to wszystko, co akurat leciało w radiu. Wciągnąłem się w muzykę dość późno.

Moja ulubiona muzyka z ostatnich miesięcy to... Ostatnio słucham tylko podcastów. Muszę się bardziej przyłożyć do słuchania nowej muzyki. Ostatnim albumem, jakiego słuchałem było "Freedom" Amen Dunes.

Nasza muzyka jest porównywana do ponurej króliczej nory z betonu, gdzie można znaleźć mechaniczny synth-punk i pulsujące EBM.

Moim celem w muzyce jest dobra zabawa i podróżowanie do nowych miejsc, przynajmniej w tej chwili. A kiedy będę starszy, chcę tworzyć wyłącznie studyjny ambient.

Gdybym mógł sprawić, że jeden z utworów innego artysty stałby się mój, byłby to utwór, który każdego roku ma jak najwięcej odsłuchań, dzięki czemu mógłbym się z niego utrzymywać i robić swoje rzeczy.

Polska kojarzy mi się z tanim piwem i dobrymi czasami.