Pewnego razu... w Hollywood: Soundtrack alternatywny

Popularność soundtracków Tarantino dorównuje popularności jego filmów. Reżyser zawsze osobiście dobiera muzykę i nieraz wyciąga utwory sprzed wielu lat, które dzięki niemu albo na powrót, albo dopiero teraz zyskująca szerokie grono odbiorców.

W przypadku "Pewnego razu... w Hollywood" niektórzy mogą się poczuć rozczarowani, o czym w recenzji filmu napisał Kajetan Kusina: Jest tu dużo utworów pasujących do epoki, ale dobranych w dość bezpieczny, niczym nie zaskakujący sposób, co w przypadku filmu Tarantino jest pewnym rozczarowaniem. Postanowiliśmy więc wyjść naprzeciw oczekiwaniom naszych czytników oraz czytelniczek i stworzyliśmy dwugodzinną playlistę z muzyką głównie z końca lat 60., którą sami chętnie usłyszelibyśmy w "Pewnego razu... w Hollywood".

Znajdziecie tutaj między innymi zapomniane perły rocka garażowego i rocka psychodelicznego - Ultimate Spinach, Arcadium czy Blue Cheer. Są także dzisiaj doskonale znane postacie we swoich wczesnych, zupełnie innych od tych najpopularniejszych inkarnacjach - między innymi David Bowie, Ronnie James Dio i Pink Floyd; a do tego tak dziwaczne przedsięwzięcia, jak The Masked Marauders, czyli swoisty żart magazynu Rolling Stone, który reklamował ten album jako wspólny materiał Boba Dylana, Micka Jaggera i The Beatles, po czym przyznał, że żaden z nich nie wziął udziału w nagraniach (gdyby Tarantino był muzykiem, pewnie nagrałby właśnie coś takiego).